Het was voor het eerst in lange tijd dat ze elkaar weer zagen, broer Stef Villerius (58) en zus Eveline Villerius (55). Het was haar idee om te gaan wandelen in Reestdal, halverwege haar woonplaats Ruinen en de zijne in Zwolle.
“Ik wandel vaak”, zegt zij. “Goed voor lichaam en geest. Je wordt er rustig van, je overziet de dingen beter. Ik bedenk vaak kunstwerken die ik wil maken, of opdrachten voor mijn leerlingen beeldende vorming.” Ook haar broer is een wandelaar. “Ik ga elke dag”, zegt hij. “Ik hou van het tempo waarin de wereld aan je voorbijtrekt. Ik ben dan meer met de wereld om me heen bezig dan met gedoe in mijn hoofd. Het verruimt de blik.”
Samen gingen ze nooit. Zij: “We komen uit een groot gezin. Daardoor heb je niet met iedereen veel contact.” Hij: “We hebben een goede relatie, maar niet heel intens. Je loopt weleens wat achter in wat de ander bezighoudt.” Een stevige wandeling doet wonderen. Hij: “Misschien komt het doordat je naast elkaar loopt en elkaar niet hoeft aan te kijken: tijdens wandelen zijn mensen veel opener – ikzelf ook.” Zo worstelde broer wat met de opvoeding van zijn kinderen. “Je denkt dat je de enige bent, maar zij bleek de problemen te herkennen. Het heeft een therapeutische werking, dat wandelen.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten