Ontbijt op het terras, een aangename temperatuur...
Goh, in het licht ziet alles er toch heel anders uit.
Het blijkt dat we een huisgenoot hebben:
Na de koffie neemt Marinus ons mee voor een korte orieneteringsrit naar het dorp. Waar kun je zwemmen, waar zijn supermarkten, waar kun je lekker eten. Het ziet er heerlijk zomers, maar nog rustig uit.
Wanneer we terug zijn gaan we eerst boodschappen doen. Oef. Dat valt nog niet mee, de prijzen wel te verstaan. Het is zéker niet goedkoper dan in Nederland, sterker nog; het lijkt of veel producten duurder zijn. En dat met een lager inkomen. Arme Grieken.
Nadat we de boodschappen hebben opgeruimd gaan we een strand opzoeken. We kiezen voor het strand bij de verzonken stad. Snorkels en waterschoenen mee (liggen ook in het appartement, luxw hoor!) (er liggen veel zee-egels).
Het water is een beetje fris, maar eenmaal gewend is het prima te doen. We zijn de enige op het strandje...
Het duurt niet lang voor we de stad hebben gevonden. Erg bijzonder om over oude muren te lopen, terwijl de vissen eronderdoor zwemmen. Leuk!
Toch slaat de vermoeidheid van de reis nog weer toe, en gaan we niet al te laat terug naar het appartement om daar te chillen.
Aan het eind van de avond neemt Marinus ons mee naar het dorp, waar de Paasmis op zijn eind loopt. Op het plein bij de kerk heeft men zich verzameld, en het vuur van Jezus wordt doorgegeven doordat iedereen een kaars bij zich heeft.
Wanneer het 12 uur is wordt er een mooi vuurwerk afgestoken.
Na afloop gaan de Grieken óf eten (de restaurants zijn gewoon open), of gaan net als wij terug naar huis (met de kaars nog brandend in de auto...). De onze is uitgewaaid, en dat laten we maar even zo...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten